piątek, 14 lipca 2017

[Filmy] Kiedy brak tchu, czyli "Air"

air powietrze norman reedus postapo post apo apocaliptic postapokalipsa postapocaliptic nuclear war film filmy



Przyszłość - ludzkość stanęła na wysokości zadania i doprowadziła do kompletnego zanieczyszczenia powietrza, przy okazji niemal wytępiając własny (i pewnie nie tylko) gatunek. Jednak pewnej niewielkiej grupie udało się schronić przed zagładą. Jednak za jaką cenę...




Na "Air" trafiłem przypadkiem przeglądając Filmweb. Moją uwagę przykuł aktor grający główną rolę - Norman Reedus znany mi między innymi z serialu "The Walking Dead" oraz "Świętych z Bostonu". Gdyby nie on, jest 99% prawdopodobieństwa że kompletnie zignorowałbym ten tytuł, zważywszy na niskie oceny (poniżej 5/10). Dopiero czytając krótki opis stwierdziłem że "Hej! To jest postapo!". 




O ten Pan tu - to dzięki niemu wgl obejrzałem ten film.                




Wojna niesprecyzowanych nacji doprowadza do zatarcia powietrza (i to nie takiego jak po fasolce po bretońsku , nie nie nie). Małemu odsetku ludzkości udaje się ukryć w schronach i wprowadzić się w stan kontrolowanej hibernacji - nieliczni przedstawiciele wybitnych i uzdolnionych, będący skarbnicami dorobku i wiedzy ludzkości niczym śpiące królewny. Bajecznie. Na straży każdego schronu stoi dwóch szczęściarzy, wytypowanych do kontroli i ewentualnych napraw przeprowadzanych w przerwach błogiego snu. Film przedstawia historię jednego z bunkrów (wiem, to bardzo nie poprawne określenie) w którym stróżują Bauer (Norman Reedus) oraz Cartwright (Djimon Hounsou). Brzmi pasjonująco, ciekawie, interesująco? Nie? Byłoby tak, gdyby jedna z komór do snu dozorców nie uległa zniszczeniu,
a jeden z bohaterów skrywał pewną tajemnicę...




Film dwóch aktorów - ciekawy zabieg podkreślający izolację bohaterów.                




"Air" można określić jako film dwóch aktorów - przez 99% czasu widzimy głównie Panów z obrazka wyżej. I nie zrozumcie mnie źle - wcale mi to nie przeszkadzało. Wręcz przeciwnie, uważam że to całkiem ciekawy zabieg. Podkreśla to psychologiczny charakter obrazu - alienacja i chęć przetrwania za wszelką cenę grając tu pierwsze skrzypce. Dużym plusem są tu również bohaterowie - będący niemal swoimi przeciwieństwami. Brak mi tu jednak "tego czegoś". Film nie łechta zmysłów, nie skłania do refleksji, nie ma efektu "wow". A szkoda szkoda, bo potencjał był naprawdę duży.




Śmiało, idź na spacer! Będzie fajnie!                 




Czy warto obejrzeć? Jak ma się wolną chwilę to tak, mimo tego że film nie wciska w fotel. Trochę przypomina mi Polską komedię "Seksmisja". Z wyjątkiem kobiet. Tego bohaterom "Air" brakuje najbardziej (patrzę na Ciebie, Norman). Ogólnie - solidne 6.5/10.




"Idź na spacer" mówili. "Będzie fajnie" mówili...                


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Dziękuję za komentarze :)